Highlights van Yogyakarta

Voor vandaag stond dus dat hele riedeltje op de planning die we gisteren hadden geboekt. Met een gezellig groep moesten we om 5 uur 's ochtends al vertrekken! We moesten namelijk vóór zonsopgang bij de Borobudur zijn. Vet toevallig! Bij de ingang van de Borobudur kwam Manon naar mij toegelopen. Manon ken ik van de Vrije Universiteit. Ik wist inderdaad dat zij hier ook aan het backpacken was, maar om elkaar nou ook echt hier tegen te komen is natuurlijk wel heel toevallig!

De Borobudur is echt super indrukwekkend! Het is een hele grote tempel waar je door heen kan lopen enzo. Echt heel mooi. Die Michael heeft de gewoonte om op mooie plekken de 'wiggle dance' op te nemen. Dat is gewoon een moment van opname waarin je heel raar danst en waar hij thuis straks muziek achter gaat zetten. Nou dat moest hier natuurlijk ook weer even gebeuren! Super grappig om te zien.

Na de Borobudur zijn we naar Mount Merapi gegaan. Dit is een actieve vulkaan die elke twee jaar ook daadwerkelijk werkt. De laatste keer was in 2010, dus het kon nu elk moment weer gaan gebeuren! Nou spannend... We zijn een stukje omhoog gelopen, maar toen we helemaal buiten adem een uur later nóg niks hadden bereikt, besloten we weer terug te gaan naar het busje dat we hadden gehuurd (met chauffeur, jaja!).

We zijn toen wat gaan lunchen in de buurt van de Prambanan. Ook dit was weer een hele mooie omgeving! Bij de Prambanan kwam er een meisje op Chrissie en mij af met de vraag of ze Engels met ons mocht oefenen. Natuurlijk mocht dat! Hartstikke gezellig. Ze kwam hier wel vaker en wilde vooral heel veel kletsen. Op een gegeven moment zei ze dat ze Michael wel leuk vond, dus daar speelden we een beetje op in. Het was heel gezellig. Nog een paar mooie jumpfoto's gemaakt en toen weer op "huis" aan.

We hadden met Manon en haar vriend Roan afgesproken om nog een drankje te doen in de stad. Voor die tijd wilden we eerst nog even wat eten en liepen we dus met de hele groep richting de bekende straatjes. Met Michael raakte ik nog in een dikke discussie over de route. Ik dacht de route te weten en hij dacht dat ook. Maarja, aan de andere kant, als hij hier gisteren nog was verdwaald, en ik een kaart in mijn handen heb, wie vertrouw je dan..? Naja goed.. Uiteindelijk zijn we er gekomen en begon het ook nog eens keihard te regenen. Bij de Marlioboro street hadden we een barretje gevonden waar we ook wat konden eten. Heel gezellig. Hier kwamen Manon en Roan later ook naartoe en hebben we nog wat biertjes gedronken.